www.elitahsm.fora.pl

Dwight

Nie miał ochoty wracać do domu więc zahaczył o domek dla gości. Był zły... prawie że wściekły. Chyba przestało mu się podobać to miasto. Najpierw jedni zarzucają mu, że jedyne co ma do zaoferowania to swój wygląd i "luzactwo" a później INNI go odrzucają.
Za złością opadł na kanapę w saloniku. Koniec tego... teraz będzie musiał udowadniać, że nie jest tym za kogo go uważają. Wszystkim.
I jeszcze te smsy... Miał ochotę wyrzucić telefon za okno... ale nie mógł... czuł do niego zbyt duży sentyment. Więc odłożył go na ławę i wpatrywał się w niego rozwścieczonym wzrokiem.
W jego głowie już układał się jakiś dziwaczny plan... jak zawsze naoglądał się za dużo filmów i teraz mu odbijało.
Nadeszła pora na przemianę wewnętrzną bohatera... Oby się tylko nie okazało, że to bohater romantyczny... bo ten zazwyczaj kończył z kulką w głowie.

Vanessa Hudgens

Tak biegła za nim że połamała sobie obcasa więc zdjęła buty i zapukała.

Dwight

A on się tylko wkurzył słysząc pukanie bo miał naprawdę zły dzień... zły humor... zły charakter i złe podejście do życia. - Nikogo nie ma... - Krzyknął ze złością. Kimkolwiek była osoba za drzwiami... nie miał ochoty jej widzieć. Przyszedł tu po to by pobyć samemu...

Vanessa Hudgens

Słysząc to jednak weszła do środka. - Przepraszam,jeżeli cię uraziłam to nie chciałam na prawdę.Czy coś się stało?

Dwight

No dobra... zdziwił się... bo choć nie miał pojęcia kim mogła być osoba pod drzwiami... Vanessa byłaby gdzieś na końcu listy osób, które podejrzewał. - Co ty tu robisz.. - zapytał może trochę za ostro... Ale co zrobić. Zły dzień... zły dzień.

Vanessa Hudgens

- Chciałam cię przeprosić,zachowałam się na prawdę podle - Widać że czuła się głupio bo patrzała w podłogę cały czas.

Dwight

Trochę przesadziłem... - pokręcił głową. Wiedział, że źle zareagował, ale jakoś go to dotknęło. w tym momencie przyszedł sms. Otworzył telefon i przeczytał go, a później już nie wytrzymał i jednak rzucił telefonem przez otwarte okno. Chyba trochę przesadził, bo ten trafił akurat do basenu. D. Wstrzymał na chwilę oddech wpatrując się w to co właśnie zrobił po czym opadł na kanapę i jedyne co zdołał wykrztusić to - Świetnie... po prostu... cudownie... Właśnie tego potrzebowałem Boże... dzięki za twoją łaskawość i wyrozumiałość - ostatnie słowa niemal wykrzyczał.

Vanessa Hudgens

Trochę się tym przestraszyła. - Ja chyba ci przeszkadzam co? - Spojrzała na niego krótko ale znowu zaczęła patrzeć w podłogę. - Spojrzała na buty w swojej ręce.

Dwight

Przez to wszystko prawie zapomniał, że Vanessa cały czas stała w domku. Teraz poczuł się głupio, że się tak wobec niej zachował... Dla obiektywnego, postronnego świadka, bez osobistych implikacji to musiało wyglądać nie dość, że dziwnie to jeszcze żałośnie.- Nie.. nie przeszkadzasz... przepraszam za to zachowanie... - spojrzał na nią bezradnie.

Vanessa Hudgens

Siadła obok Dwighta i przyjrzała mu się po czym powiedziała. - Nie przejmuj się.Na pewno jakoś się ułoży.Po prostu wystarczy czekać.

Dwight

Spojrzał na nią szeroko otwartymi oczami. Żeby jeszcze wiedziała o czym mówi. - Szczerze wątpię... - stwierdził nadal patrząc na nią tym samym nieco zdziwionym, nieco zdegustowanym wzrokiem - Po tym - wskazał głową za okno... - to już nawet nie mam co marzyć... - pokręcił głową - Ten telefon nie był nieprzemakalny... - dodał... a to ostatnie zdanie musiało zabrzmieć jak bełkot wariata.

Vanessa Hudgens

- Jak się mogę domyślić to chodzi o Kimm,widziałam jak na nią patrzysz.Zgadłam - Spojrzała mu w oczy.

Dwight

W tym momencie zaniósł się silnym histerycznym śmiechem. Wszyscy widzą jak on na nią patrzy... tylko ona jakoś tego nie za bardzo zauważa... - a mianowicie jak... - zapytał również patrząc jej w oczy z dziwnym krzywym uśmieszkiem.

Vanessa Hudgens

- Hmm sama nie wiem ale to widać.Hmm może na rozluźnienie napij się czegoś mocniejszego? - rozejrzała się po pomieszczeniu.

Dwight

Nie... - odpowiedział szybko również rozglądając się po pomieszczeniu. - koniec z piciem... i koniec z ćpaniem... KONIEC - wyrecytował zdecydowany. - pora pokazać się z lepszej strony.

Vanessa Hudgens

- ok,chciałam tylko pomóc.Wiem co może ci pomóc.Masaż,moja mama robi go bardzo dobrze nauczyła mnie taki odprężający.Chcesz?

Dwight

Spojrzał na nią ze zmarszczonymi brwiami... - Szczerze mówiąc wątpię, żeby w tym momencie pomógł mi masaż... albo cokolwiek innego. Jest chyba tylko jedna rzecz, która mogłaby mi pomóc...ale ona w tym momencie pływa w basenie... - stwierdził krzywiąc się i machinalnie ściskając dłoń w pięść. - Myślisz, że są jakieś szanse, że uda mi się wyłowić telefon i on będzie jeszcze działał?? - spytał wstając nagle i podchodząc do okna.

Vanessa Hudgens

- Wiesz,raczej już nie.Ale karta do odratowania.Ja muszę już lecieć. Jakbyś chciał pogadać to przyjdź pod ten adres. - Zapisała mu na kartce i dała po czym wyszła.

Dwight

W sumie to nawet nie zdążył się pożegnać bo się zapatrzył w najpierw w okno, a później w kartkę którą dostał. Dopiero kiedy Van była już przy drzwiach krzyknął - To do zobaczenia - i z powrotem wpatrzył się w basen, wreszcie nie wytrzymał i poszedł ratować to co kiedyś było jego telefonem.